Οι νέες γεωστρατηγικές ισορροπίες ξεκάθαρα αναβαθμίζουν κατακόρυφα το ρόλο της Ελλάδας και κυρίως της Κρήτης.

Οι πρώτες ενδείξεις-με δεδομένο ότι η ανάλυση των σεισμογραφικών ερευνών του Sanco Swift θα διαρκέσουν μήνες- δείχνουν όπως αναφέρουν επιστημονικές πληροφορίες εξαιρετικά ενθαρυντικές για κοιτάσματα υδρογονανθράκων Νότια της Κρήτης. Με ανάλογες εκτιμήσεις και για την ευρύτερη θαλάσσια περιοχή έως και τις ακτές της Λιβύης καθώς το ερευνητικό σκάφος έχει φτάσει έως τα όρια της μέσης γραμμής μεταξύ της Κρήτης και της Αφρικανικής χώρας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η πρώτη ερευνητική γεώτρηση από τον ενεργειακό κολοσσό Exxon–Mobil προγραμματίζεται πλέον ακόμα και εντός του 2024, νωρίτερα δηλαδή από τον αρχικό σχεδιασμό.

Σε αυτή τη συγκυρία έρχεται η απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου της Τρίπολης η οποία ακυρώνει τη συμφωνία της προσωρινής κυβέρνησης της χώρας με την Τουρκία για κοινή εκμετάλλευση υδρογονανθράκων αλλά και η δήλωση του υπουργού πετρελαίου της χώρας όπου καλεί την Ελλάδα για συνεργασία και καταγγέλλει τις μονομερείς ενέργειες φωτογραφίζοντας ουσιαστικά την Τουρκική τακτική στο ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών. Η ανησυχία της Άγκυρας όπως καταδεικνύει η αντίδραση Τσαβούσογλου ο οποίος έσπευσε να καλέσει τον μεταβατικό πρόεδρο Ντμπειμπά είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη. Καθώς η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο βρίσκεται ήδη στον “αέρα” και βάλλεται πλέον και εντός της Λιβύης.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι πίσω από τη διαφαινόμενη αλλαγή στάσης ακόμα και στο εσωτερικό κρύβονται οι έντονες πιέσεις των παγκοσμίως ισχυρών με πρώτους τους Αμερικανούς οι οποίοι επιθυμούν γρήγορη εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων με συνεννόηση όλων των κρατών της περιοχής. Και αποπομπή της προβληματικής Τουρκίας από τις συγκεκριμένες θαλάσσιες ζώνες οι οποίες άλλωστε βρίσκονται πολλές εκατοντάδες μίλια μακριά από τις ακτές της. Με την Άγκυρα να κινδυνεύει να μείνει εκτός της ενεργειακής ‘’σκακιέρας’’ εξαιτίας τις προκλητικής στάσης της να διεκδικεί ως δήθεν περιφερειακή υπερδύναμη τη μερίδα του λέοντος παρά το γεγονός ότι αυτό αντίκειται στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας με τους οποίους ρυθμίζονται τα ζητήματα διευθέτησης των θαλάσσιων ζωνών. Και ενώ σταθερά τα τελευταία χρόνια η Τουρκία προβάλλει όλο και πιο έντονα τη διπλωματία των κανονιοφόρων όπως κατέδειξε εμφατικά στην Κύπρο όταν ανέπτυξε πολεμικά πλοία απέναντι σε ερευνητικά και πλωτά γεωτρύπανα.

Διαβάστε περισσότερα στη σελίδα enoplos.gr πατώντας εδώ

Δημοσιεύτηκε από Cosmografos

Προβολή όλων των δημοσιεύσεων από Cosmografos