Βασικό σημείο: Μια πραγματική αιφνιδιαστική επίθεση, μια χειρότερη από την Περλ Χάρμπορ, θα μπορούσε να θέσει το στάδιο για μια κινεζική νίκη. Ίσως έτσι να καταλάβει το Πεκίνο την Ταϊβάν;

Ο αμερικανικός στρατός πρέπει να βρει τρόπους για να νικήσει οποιαδήποτε απόπειρα της Κίνας να ξεκινήσει αιφνιδιαστικά χτυπήματα χρησιμοποιώντας μη πυρηνικά όπλα, ανέφερε ο αναλυτής Sam Goldsmith σε ένα νέο άρθρο για το Naval War College Review .

«Η Κίνα πιθανότατα θα στόχευε να περιοριστεί στη χρήση συμβατικών όπλων κατά τη διάρκεια ενδεχόμενης σύγκρουσης υψηλής έντασης με τις Ηνωμένες Πολιτείες – ειδικά δεδομένου ότι η Κίνα διαθέτει ήδη μια θανατηφόρα σειρά από συμβατικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας», έγραψε ο Goldsmith στο «Στρατηγική συμβατικής πρόσβασης των ΗΠΑ: Άρνηση της Κίνας για συμβατική δυνατότητα πρώτης επίθεσης».

«Μια τέτοια στρατηγική, συμβατικού πρώτου χτυπήματος είναι αυτή που οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επιδιώξουν να αρνηθούν στην Κίνα αναπτύσσοντας μια αποτελεσματική στρατηγική».

Σε περίπτωση πολέμου με τις Ηνωμένες Πολιτείες για αμφισβητούμενα εδάφη του Ειρηνικού, οι κινεζικές δυνάμεις πιθανότατα θα προσπαθήσουν να εξουδετερώσουν τις δυνάμεις των ΗΠΑ που αναπτύσσονται προς την Ιαπωνία και το Γκουάμ, στη θάλασσα, εξήγησε ο Goldsmith.

Στη συνέχεια, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός θα επιτεθεί στις αμερικανικές δυνάμεις που κατευθύνονται δυτικά προς το θέατρο του Ειρηνικού.

Κατά την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής, το PLA θα χρησιμοποιήσει καθένα από τα τέσσερα υποκείμενα σώματα του: τον στρατό PLA, το ναυτικό PLA (PLAN), την Πολεμική Αεροπορία PLA (PLAAF) και τη Δύναμη Πυραύλων PLA (PLARF). Τα υποβρύχια PLAN θα εκτελούσαν υποθαλάσσιες επιθέσεις εναντίον αμερικανικών πλοίων και υποβρυχίων στα λιμάνια ή στη θάλασσα και θα χτυπούσαν στόχους ξηράς με πυραύλους.

Η PLAAF θα εκτελούσε αεροπορικές επιθέσεις εναντίον αμερικανικών αεροσκαφών στο έδαφος ή στον αέρα, καθώς και σε αμερικανικά πλοία και υποβρύχια. Τα χτυπήματα εναντίον αμερικανικών βάσεων θα γίνονταν με πυραύλους μεγάλης εμβέλειας που εκτοξεύθηκαν από μαχητικά αεροσκάφη της PLAAF ή συμβατικούς βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύθηκαν από την ηπειρωτική Κίνα.

«Ο στρατός των ΗΠΑ θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο εισαγωγής μιας συμβατικής στρατηγικής αντεπίθεσης, που να έχει σχεδιαστεί ειδικά για την εξισορρόπηση της στρατηγικής αντιπαράθεσης του PLA», «Ο σκοπός θα ήταν να παράσχει στον αμερικανικό στρατό μια βελτιωμένη ικανότητα να αποτρέψει μια συμβατική πρώτη επίθεση και, εάν είναι απαραίτητο, να υποβαθμίσει τις ικανότητες του PLA με συμβατικά χτυπήματα μεγάλης εμβέλειας, για να διευκολύνει την πρόσβαση για τις επόμενες δυνάμεις των ΗΠΑ».

Μια συμβατική στρατηγική πρόσβασης των ΗΠΑ θα απαιτούσε τέσσερις διαφορετικές δυνατότητες. Μια ικανότητα παθητικής άμυνας σε όλο το θέατρο επιχειρήσεων θα ενίσχυε την ικανότητα των δυνάμεων των ΗΠΑ να επιβιώνουν από τα αρχικά συμβατικά χτυπήματα PLA.

Η δυνατότητα επιχειρήσεων με συμβατικούς πυραύλους θα επέτρεπε στον στρατό των ΗΠΑ να αρχίσει να υποβαθμίζει τις ικανότητες του PLA αμέσως μετά την έναρξη μιας σύγκρουσης, χωρίς να χρειάζεται χρησιμοποιηθούν αεροσκάφη ανεφοδιασμού πτήσης.

Η ικανότητα ταχείας απόκρισης θα επέτρεπε σε βομβαρδιστικά και μαχητικά αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας [Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ] να αναπτυχθούν γρήγορα στις βάσεις των ΗΠΑ στον Δυτικό Ειρηνικό, αξιοποιώντας πρόσφατα επισκευασμένους διαδρόμους καθώς και προκαθορισμένα αποθέματα καυσίμων και συμβατικό εξοπλισμό που θα είναι διαθέσιμος στο έδαφος.

Για να αμβλύνουν το πλεονέκτημα της Κίνας, οι αναλυτές της CSBA συνέστησαν στο Πεντάγωνο να ακολουθήσει «μια στρατιωτική στρατηγική ναυτικής πίεσης, η οποία περιλαμβάνει μια νέα επιχειρησιακή ιδέα εσωτερικής άμυνας».

«Η στρατηγική της θαλάσσιας πίεσης στοχεύει να πείσει τους Κινέζους ηγέτες ότι η απόπειρα στρατιωτικής επιθετικότητας στον Δυτικό Ειρηνικό θα αποτύχει, αποθαρρύνοντας έτσι να μην το δοκιμάσουν», εξήγησε η CSBA.

Μερικά στρατεύματα – συγκεκριμένα, ο στρατός των ΗΠΑ και οι θαλάσσιες δυνάμεις με κινητούς εκτοξευτές πυραύλων, που υποστηρίζονται από μερικά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και μικρά σμήνη πολεμικών αεροσκαφών των ΗΠΑ – θα μπορούσαν να κυνηγήσουν στα νησιά κοντά στην Κίνα και να χτυπήσουν κινεζικά στρατεύματα μέσα από τις αναπτυσσόμενες γραμμές άμυνας της Κίνας.

Αυτές οι «εσωτερικές» δυνάμεις θα βοηθούσαν να ανοίξουν τρύπες στην κινεζική άμυνα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις δυνάμεις παρακολούθησης να φτάσουν στη ζώνη μάχης.

Θα ήταν επικίνδυνο. «Η εφαρμογή αυτής της έννοιας της εσωτερικής άμυνας θα απαιτήσει ορισμένες δυνάμεις των ΗΠΑ να λειτουργούν και να επιβιώσουν εντός εμβέλειας κινεζικών πυραύλων», σημείωσαν οι αναλυτές.

Η πρόταση της Goldsmith θέτει τη προσέγγιση ότι πρέπει να διασφαλίσουν ότι αυτές οι δυνάμεις μπορούν να επιβιώσουν από την αρχική επίθεση της Κίνας και στη συνέχεια να λάβουν ενισχύσεις. Χερσαίοι πύραυλοι, δυνατότητες ταχείας επισκευής και ιδέες για γρήγορη ανάπτυξη εναέριων ενισχύσεων θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις αμερικανικές δυνάμεις να ανακάμψουν και να αντιστρέψουν, και να πλήξουν την Κίνα από κοντινή απόσταση.

Δημοσιεύτηκε από Cosmografos

Προβολή όλων των δημοσιεύσεων από Cosmografos